Παναγιώτης Μπενάκης (τέλη 17ου αι.-1771)
Πρόκριτος της Καλαμάτας, από τους βασικούς πρωταγωνιστές των Ορλωφικών. Ασχολήθηκε με το εμπόριο, ενώ, παράλληλα, απέκτησε τεράστια ακίνητη περιουσία, με κτήματα και τσιφλίκια στην Καλαμάτα και στην περιφέρεια. Πέρα από τις οικονομικές του δραστηριότητες, ανέπτυξε επίσης κοινωνική και πολιτική δράση. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης, ο Μπενάκης έφυγε με ρωσικό πλοίο για την Ιταλία, όπου πέθανε τον επόμενο χρόνο.
Προκόπιος Πελεκάσης (;-1812)
Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (1785-1789). Γεννήθηκε και πέθανε στην Αλαγονία Μεσσηνίας. Στην πατριαρχική του θητεία, η οποία ξεκίνησε το 1785, ο Προκόπιος εργάστηκε με ζήλο για την τακτοποίηση των οικονομικών του πατριαρχείου, καθώς και για την ηθική ανύψωση των υπόδουλων Ελλήνων.
Νικηταράς (Νικήτας Σταματελόπουλος, 1782-1849)
Οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821, με σπουδαία στρατιωτική δράση τόσο κατά την έναρξη της Επανάστασης από την Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου 1821 όσο και κατά τη διάρκεια του Αγώνα. Γεννήθηκε στη Νέδουσα. Από τις αρχές του 1821, προετοίμασε τον ξεσηκωμό στον Μοριά, μαζί με το θείο του Θ. Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες, στις οποίες διακρίθηκε για την ανδρεία του.
Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815-1883)
Από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της ελληνικής πολιτικής σκηνής κατά το β' μισό του 19ου αιώνα, διετέλεσε πρωθυπουργός δέκα φορές. Άσκησε δικηγορία και υπηρέτησε ως αντιεισαγγελέας στην Καλαμάτα. Το 1841, έλαβε μέρος στην Κρητική Επανάσταση, ενώ το 1853 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας. Κατά τις πρωθυπουργικές του θητείες, κατάφερε να χειριστεί επιτυχώς ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, με βασικότερο την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και μικρού τμήματος της νότιας Ηπείρου.
Νικόλαος Πολίτης (1852-1921)
Εισηγητής της ελληνικής λαογραφικής επιστήμης, από τις σημαντικότερες πνευματικές προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας. Γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Καλαμάτας. Η συμβολή του Ν. Πολίτη στη μελέτη της ελληνικής παράδοσης υπήρξε μοναδική. Σε όλη του τη ζωή συνέλεγε με μέθοδο τεκμήρια του λαϊκού, αλλά και του λόγιου πολιτισμού, συγκροτώντας ουσιαστικά το χώρο της ελληνικής λαογραφίας. Οι τέσσερις τόμοι των Παροιμιών και οι δύο τόμοι των Παραδόσεων μπορούν να χαρακτηριστούν μνημειώδη έργα του νέου ελληνικού πολιτισμού.
Ιωάννης Φ. Κωστόπουλος (1856-1918)
Γεννημένος στη Σπερχογεία Μεσσηνίας, εγκαταστάθηκε πολύ μικρός στην Καλαμάτα, όπου έμαθε το εμπόριο υφασμάτων κοντά στον υφασματέμπορο θείο του. Στη συνέχεια, ίδρυσε τραπεζικό τμήμα. Το 1916, ίδρυσε την Τράπεζα Καλαμών, η οποία εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια στην Τράπεζα Πίστεως (από το 1924 Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως) και σημερινή Τράπεζα Άλφα.
Μαρία Πολυδούρη (1902-1930)
Ποιήτρια της νεορομαντικής σχολής. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Η ποίησή της κινείται ανάμεσα στον έρωτα και στο θάνατο, και η μεγάλη της αρετή είναι ο πηγαίος συναισθηματισμός, που υπερκαλύπτει τις όποιες τεχνικές αδυναμίες. Έργα: Οι τρίλλιες που σβήνουν (1928), Ηχώ στο χάος (1929), καθώς και τόμοι απάντων που περιλαμβάνουν και ανέκδοτα ποιήματα.
Βασίλης Φωτόπουλος (1934-2007)
Σκηνογράφος, ζωγράφος και ενδυματολόγος με διεθνή καταξίωση, γεννημένος στην Καλαμάτα. Ως σκηνογράφος, πρωτοεμφανίστηκε σε παράσταση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το 1958. Στον κινηματογράφο, συνεργάστηκε με τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Ηλία Καζάν, τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, τον Ζυλ Ντασέν κ.ά. Μάλιστα, για τα σκηνικά του στην ταινία Αλέξης Ζορμπάς του Κακογιάννη βραβεύτηκε με Όσκαρ Σκηνογραφίας το 1964.
