O Ανδρέας Σκιάς (1861-1922) είναι καθηγητής πανεπιστημίου του 19^ου – 20^ού αιώνα και σφοδρός πολέμιος της δημοτικής γλώσσας. Γεννήθηκε το 1861 στην Καλαμάτα όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, ενώ η καταγωγή του ήταν από την Αβία στην Έξω Μάνη.

Το 1878 εγγράφηκε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία στα πανεπιστήμια του Βερολίνου και της Λειψίας και στο Πολυτεχνείο του Μονάχου όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1890. Το 18921 επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε υφηγητής και αργότερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο. Το 1884 διορίστηκε καθηγητής στο Γυμνάσιο της Καλαμάτας και μετά από ένα χρόνο στην εμπορική σχολή της Χάλκης. Το 1895 διορίστηκε έφορος των αρχαιοτήτων. Υπηρέτησε εκεί μέχρι το 1910, όποτε και διορίστηκε καθηγητής των ελληνικών γραμμάτων στην φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Επίσης, διετέλεσε αντιπρόεδρος του ελληνικού διδασκαλικού συλλόγου, Πρόεδρος της επιτροπής του λαογραφικού αρχείου, σύμβουλος της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας (1889-1914 και 1920-1925) και μέλος πολλών άλλων εταιρειών.

Διενήργησε αρχαιολογικές ανασκαφές στο Γύθειο και στην Ελευσίνα (1894-1902).

Δώρησε την βιβλιοθήκη του στο Πανεπιστήμιο.

Βιβλιογραφία

Νέος Ελληνομνήμων, 1923, τεύχος Α΄, σσ. 104-108